- via een gewaardeerde collega -
De twaalfjarige Aviva wil niets liever dan moeder worden. Ze probeert van alles, totdat haar moeder (Ellen Barkin) ingrijpt. Ze loopt weg van huis en belandt in de boze buitenwereld. Een simpel verhaal van de regisseur van Happiness met een verrassende vorm: Aviva wordt gespeeld door verschillende actrices.
De hoofdpersoon uit het grappige en soms zeer schrijnende Palindromes is de 12-jarige Aviva. Ze wil per se moeder worden, en daar doet ze al het noodzakelijke voor. Als haar verstandige moeder ingrijpt, loopt Aviva van huis weg. Al rondzwervend belandt ze in een wonderlijke wereld die zelf zwanger is van kansen, (moederlijke) inzichten, bizarre figuren en ervaringen. De reis van Aviva eindigt waar hij begon; uiteindelijk keert ze weer terug naar haar ouderlijk huis. Hoewel abortus (en de schier onverenigbare pro- en contrakampen daarvan in de Verenigde Staten) als onderwerp zeker voorkomt in de film, benadrukt Solondz dat Palindromes beslist geen 'themafilm' is, maar vooral een liefdesverhaal; over onbeantwoorde liefde, verboden liefde, liefde voor jezelf. Een van de meest ingenieuze ingrepen van Solondz in zijn eigen, intelligente scenario is om Aviva door steeds wisselende actrices te laten vertolken: vrouwen van verschillende leeftijden, rassen en lichaamsbouw. Hierdoor creëert Solondz een soort Elcker-meid waarmee intrigerende vragen over karakter, identiteit en acteren boven komen drijven. Want wie haar ook speelt, Aviva blijft even sympathiek.
De titel refereert niet alleen aan de omkeerbare naam van de hoofdpersoon, maar ook aan de structuur van de film, en eigenlijk aan heel de wereld om ons heen. Kunnen mensen wel veranderen? Blijven we niet, hoe je het ook wendt of keert, altijd dezelfde? (SdH)
|